Foto's Hans Vercammen en Big Mike
Juni 2004, De Daltons in de Alpen. Deel 5
Varaita Maira Kamroute
Na de Royavallei verhuizen we ongeveer 250 km noordwaarts. In het Italiaanse Sampeyre vinden we na een eerste teleurstelling toch nog een gezellige camping. Chris zet die avond zijn tent op in het Franse Ceillac, hij brengt daar een bezoek aan enkele parapente vrienden.
Via Lemma bereiken Patrice, Hans en ik de Colle della Ciabra, het begin van de Varaita Maira kamroute. Deze deed ik vorig jaar met bagage en op Tourance. Tot Colle Birrone verloopt alles zeer gemoedelijk. We pauzeren bij het kruis en vinden ook hier een logboek. Enkele Duitse voorgangers schrijven "Strecke leicht zu fahren". Wat inderdaad het geval is voor de eerste helft van deze route.
Van Colle Birrone tot Colle Rastcias is de route veel technischer. Je rijdt op hele steile passages, bezaaid met grote losliggende stenen. De bochten zijn steil, kort, uitgesleten wegdek met daarbovenop die vuistgrote losliggende stenen. Het spreekt voor zich dat dit geen omstandigheden zijn voor beginnende avontuurlijke motorrijders. Je bent verplicht de motorfiets in beweging te houden. Vanuit stilstand vertrekken op dit geaccidenteerd "wegdek" lijkt soms onmogelijk. Dansend en springend stuur ik de GS door de bochten en over de stenen.
De kardanas protesteert hoorbaar tot in de versnellingsbak. Echt snel rijden we niet maar ik vermoed dat ik hier vorig jaar met bagage toch meer een trialtempo aanhield. Of misschien lag deze piste vorig jaar iet minder bruut?
Ter hoogte van Colle Ratcias wisselt de route van noordflank naar zuidflank. De flinke stijgingspercentages en krappe bochten verdwijnen als sneeuw voor de zon. Tot Basse d'jet bestaan de moeilijkheden uit meerdere aardverschuivingen die grote massa's vuistgrote stenen over het pad draperen. Als je erover wandelt lijkt het op modder of "drijfzand". Erover rijden vraagt extra concentratie, de juiste snelheid en kijktechniek. Niet voor je wiel kijken maar VER vooruit!!!
Plots worden we voorbij gestoken! Een helikopter vliegt naast en onder ons door de Maira vallei. Verderop wipt hij over de kam om in de Varaita-vallei zijn weg verder te zoeken. Adembenemende taferelen.
Op Colle di Sampeyre heb je drie mogelijkheden. Zuidwaarts via Stroppo of Vallonée d'Elva naar de Maira vallei. Vallonée d'Elva is indrukwekkend door de ontelbare galerijen. Niet echt ontspannend want de weg is heel smal en onoverzichtelijk. Bovendien werd deze vallei de laatste jaren regelmatig afgesloten wegens te groot risico van vallend gesteente.
Als je vanop Colle di Sampeyre noordwaarts afdaalt kom je in het kleine gezellige Sampeyre. Deze afdaling is ongeveer 20 km, geasfalteerd maar de laatste jaren steeds inslechtere staat. De plaatselijke overheid heeft dit stuk zelfs verboden voor fietsen en motorfietsen. Omdat er teveel putten in het wegdek zijn. Dat menig avontuurlijk motorrijder langs deze weg naar boven rijdt om daar nog veel avontuurlijker wegdek op te zoeken is bijzaak ;-)
Verder westwaarts ligt nog een doodlopend deel van de kamroute tot aan Colle Bicocca. We hebben er wel zin in en rijden ook die laatste 6 kilometer nog verder. Op het eindpunt staan we "naast" de imposante Monte Viso. Het zicht is er fantastisch. Voor Hans is dit de laatste rit van deze trip. Een mooiere afsluiter is bijna ondenkbaar.
Lees verder : Deel 6
Who is Big Mike? | Een kleine toelichting over mezelf. |
Sitemap | Reisroute door m'n site. |
Nieuws | Laatste aanpassing: voorjaar 2019 |
Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming ! |