West Alpen 2011, deel 2
Liguria

Vanuit Briançon rij ik via De Col d’Agnel naar Sampeyre. De Col d’Agnel ontdekte ik pas in 2003 maar beschouw ik sindsien als één van de klassiekers met 2744 meter. Na Sampeyre rij ik bewust door Piemonte richting Liguria. Misschien liggen daar nog wel enkele pareltjes verstopt.
Via kleine geasfalteerde weggetjes rij ik door Mondovi, Roascio en Montezomolo naar Loano. Daar volg ik even de Ligurische kust tot Albenga. Dan heb ik mijn bekomst van het kustgebeuren en rij het binnenland in om in Garessio een camping te vinden.

Col d'Agnel, 2744 m. Col d'Agnel, 2744 m. Ciao Piemonte, Benvenutti Liguria
Where are the mountains? Who needs the beach? Breakfast at the beach I was welcome

Vanuit Ponte di Nava volg ik een rondweg die me werd aangeraden door Lorenzo en Feruccio. De weg loopt vlak onder Il redentore onderdoor. Ik bedwing mezelf en rij niet naar boven. Als onder Il Redentore de Roya vallei naar me lonkt zou ik niet kunnen weerstaan en dus de verdere ontdekking van Liguria laten schieten.In Pieva di Teco tank ik en plan ik te overnachten. De eerste indruk van het stadje maakt me echter weemoedig. Zestig kilometer verderop lonkt Pigna, met een gekende B&B en pizzeria. De keuze is snel gemaakt.

Zeker als die zestig kilometer nog best pittig bochtig blijkt te zijn. Bijna twee uur later heb ik m’n bekomst van bochten. Maar ook van natuurschoon. Alle bergflanken lijken hier wel groene wollen dekens te zijn. Zestig kilometer blijkt op deze wegen anderhalf uur rijden te zijn. Een mooie afsluiter van een mooie dag.

Prachtig landschap Prachtig landschap Prachtig verborgen No comment

Het dorpje Pigna stelt niet veel voor, maar net dat spreekt me meestal aan bij kleine dorpen en alleen reizen. Mijn beladen motorfiets verraadt me natuurlijk en zo leer ik die middag nog één Italiaanse en één Duitse motorrijder kennen.

Lago Tenarda, San Bernardo di Mendatica, Colle Garezzo, Triora di Monesi

Vanuit Pigna is een beklimming naar de Baisse di Sanson via Lago Tenarda zeer kortbij. Ik boek nog een tweede nacht in mijn B&B en kan dus zonder bagage gaan spelen.Deze route reed ik slechts één keer. Dat was in november 2004 bij een sneeuwtapijt van 15 cm!!! Vandaag, zonder sneeuw, blijkt de piste toch ook behoorlijk lastig te zijn. Een bezoek aan de Redentore had ik gisteren uitgesteld, vandaag dus niet. Altijd een fantastisch moment om hier te zijn. Ook al is de weg er naartoe slecht en het uitzicht regelmatig beperkt door nevel.

ruw wegdek oog voor compositie The Dalton's place Strada bruta
Il Redentore lonkt Il Redentore waakt Home sweet home At home in Pigna

Via Monesi rij ik naar San Bernardo di Mendatica, een dorpje dat gedoemd lijkt om eeuwig in de mist te hangen. In 2007 moest ik met Chris stoppen om op de tast de rand van de weg te zoeken. Het is dan ook niet verrassend dat de weg naar Colle Garezzo verdwijnt in een bijna tastbare mistbank. De verschijningen van twee mannen die champignons plukken en één VW Caravelle Synchro zijn daarmee nog extra verrassend.

Big Mike looking for the road Voordeel van de mist is dat je de afgrond niet ziet Delicioso

Alpen 2011 blz 1,   2,   3,   4 

Who is Big Mike? Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap Reisroute door m'n site.
Nieuws Laatste aanpassing: voorjaar 2019
Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !