De Varaita Maira kamroute stond op het programma. Van West naar Oost, dus begon ik 's ochtends met het doodlopend gedeelte naar Punta Bicocca. Het weer was droevig, mistig, geen zon en ja ik was alleen op pad. Wel zonder bagage, die stond op Camping Narcisio in Sampeyre.
De meest recente en correcte informatie verkrijg je door andere reizigers op de route aan te spreken. Gezien het slechte weer was ik heel blij om twee lichte motorfietsen te zien die me tegemoet reden. Zij zouden me waarschijnlijk kunnen vertellen hoe de piste naar Bicocca en mogelijk heel de Varaita Mairaroute erbij ligt. Vandaag of gisteren?

Het blijken twee Italiaanse heren op leeftijd te zijn, Lorenzo en Feruccio. Eén op Yamaha TT600 en de andere op Suzuki DR650. Duidelijk locals, getaande huid en ze antwoordden in het Italiaans. De staat van de route werd al gauw besproken. De oudste, Lorenzo, deed nog de moeite om me tips te geven over andere mooie pistes in deze regio. Tot zijn grote verbazing kende ik alle aangeprezen routes al. Ook als het hij verderop ging zoeken, Roija vallei, Ligurische grenskamroute, Casterino e.d. was mijn antwoord meestal "been there, done that"
Na 10 minuten probeerde Lorenzo de feiten even samen te vatten. "Jij woont in België? 1000 Km hier vandaan? En jij kent alle pistes hier in de buurt als jouw broekzak?"
Ik kon dit alleen maar bevestigen. En toegeven dat ik graag reis in Piemonte, Liguria en Imperia.
We wensten elkaar een fijne reis verder en onze wegen scheiden.

Ik had begrepen dat Lorenzo en Feruccio beiden in deze regio woonden. En dat ze de volgende dag de Maira Stura route gingen rijden. Ik brak de volgende ochtend m'n tent op en reed in hun richting; ik posteerde me op het terras van de camping in Stroppo. Ik genoot er van de rust, een espresso en bekeek m'n landkaarten. Een tijdje later kwamen beide heren inderdaad in beeld gereden.
Wat volgde was een uitgebreide uitwisseling van routes, kaarten, mailadressen en telefoonnummers. Sindsdien spreken we elk jaar ergens af om samen een piste te rijden. Wat ik me later nog afvroeg is of ik deze heren, de voorgaande jaren, mogelijk al net 5 minuten gemist had op een bepaalde pas of kruispunt. 't Belangrijkste is dat we elkaar uiteindelijk wel ontmoetten en elkaar dus elk jaar opnieuw.

Eén jaar was de afspraak 9 hr 's ochtends in Meana di Susa. Om samen de Assietta kamroute te rijden. Zij kwamen van Turijn ik sliep in Susa. We beleefden een fantastisch mooie dag. Ik vroeg of één van het met mijn moto wou rijden en reed dan ook een uurtje met Renzo's DR650. Espresso in Sestriere. Uitstapje naar Lago Nero en van daaruit verder door over Colle Bercia. Deze verkende ik ooit in 2004 met Patrice, om te besluiten dat we niet verder gingen wegens te zwaar. Nu reed ik daar achter een 65-jarige en een 80-jarige Italiaanse motorrijder. Turning back was NO option today !!!

Om 's avonds terug richting Susa en Turijn te rijden was de beslissing snel genomen. Assietta kamroute is de kortste en mooiste optie. Nog wat stoppen om foto's te nemen en uiteindelijk bleek dat we om 19hr30 letterlijk nog boven de wolken rondreden. Ik moest geen verantwoording afleggen om laat thuis te komen. Lorenzo en Feruccio hadden beiden wel een vrouw die geduldig op hen wachtte. Maar geen idee had waar hun echtgenotes op leeftijd op dat moment vertoefden.... Zalig

Who is Big Mike?	Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap	Reisroute door m'n site.
Nieuws	Update zomer 2024
	Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !