Bert, Walter en ik rijden de Ligurische vandaag. We vertrekken aan Fort Central en hopen probleemloos Il Redentore te bereiken. We hebben heel de dag tijd. Halverwege de toen nog zeer brute “Marguerais” zie ik in de verte een plastic waterfles op de grond liggen.
Ik neem me voor te stoppen of de fles leeg iss of niet. Ze is vol dus wordt ze meegenomen als extra voorraad.

Enkele uren later arriveren Bert, Walter en ik aan de splitsing met het betonnen bushokje. hier kan je verder omhoog naar Il Redentore of linksaf en naar beneden naar het bijna verlaten skidorpje Monesi. We nemen de technische klim naar het befaamde standbeeld.
Halverwege deze klim passeren we een eenzame fietser die te voet het steile en brute wegdek opwandelt.
Zoals steeds rijden we rustig en op ruime afstand rond hem. Ondertussen roep ik “Ciao, bonjour, va bene?” Een kwartiertje later staan wij motorrijders naast het Christusbeeld en beslissen op het altaar even wat te koken.

Vuurtje opstellen. Blik ravioli opentrekken. Beetje drinken. Ontspannen. Genieten van het uitzicht.
Een half uur na ons komt de wandelende fietser ook boven; hij wandelt richting kruisbeeld, altaar en onze geïmproveerde keuken.
We vragen hem van achter onze veldkeuken of hij honger of dorst heeft.
Antwoord die man "Graag, ik ben vanochtend m'n fles water kwijt gespeeld"
Waarop ik een fles water boven haal en aan hem geef.
De man neemt ze gretig aan en krijgt tranen in de ogen als hij zijn verloren fles herkent...

Deze man van mogelijk 60 jaar had helemaal alleen, met de fiets, en zonder drinkwater, heel de Ligurische gefietst. Onwaarschijnlijk
Aangesterkt door eten en drinken van die Belgische motards vervolgt de man zijn weg naar La Brigue. Een wonderbaarlijke ontmoeting aan het standbeeld Il Redentore.

Who is Big Mike?	Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap	Reisroute door m'n site.
Nieuws	Update zomer 2024
	Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !