1993, 33-passentoer, deel 4
Weekje vakantie met een gehuurde BMW R1100RS

Col de la Bonnette, 2802 meter

Het volgende stukje in mijn logboek betreft de Col de Vars en de Col de la Bonnette. Spijtig genoeg stonden hier borden dat de weg gesloten zou zijn. Navraag leerde dat het hier om wegherstellingen ging. Zodra in de lente de hogere Alpenpassensneeuwvrij gemaakt zijn dient men eerst de beschadigingen aan het wegdek te herstellen.
De pashoogte van de Bonnette ligt op 2802 meter en bestaat uit een rondweg rond de eigenlijke top. Aangezien deze sneeuwvrij was, kon ik maximaal genieten van Europa's allerhoogste verharde weg. Een kleine wandeling brengt je hier nog 60 meter hoger bij de orientatietafel, waar ik uiteindelijk een kwartiertje helemaal alleen kon genieten van de stilte en de schitterende vergezichten.

Net voor de top loont het ook de moeite om te stoppen bij de ruïnes van wat eens een kazerne is geweest.Tijdens de tweede wereldoorlog liep hier de Maginotlijn, een verdedigingsgordel van de geallieerden. Bij de ruïnes vind je verschillende plaquettes met informatie over het net van tunnels dat men in de berg had aangelegd. Een militair bolwerk dat na de oorlog snel in verval raakte, mede door toedoen van de bewoners uit het dal. De kazernes hadden namelijk een dakbedekking van leisteen, een materiaal dat voor de gewone burger te duur was.

Kort na de oorlog kwamen de dalbewoners zich van deze materialen voorzien voor privégebruik Zodoende veranderden de kazernes al snel in ruïnes. Op de top werd m'n RS ondertussen gekeurd door een stel Luxemburgse motorrijders.Een woordje uitleg vonden de jongens wel gewenst in verband met een kilometerstand van + 15.000 km op een fiets van 3 maanden oud. Na de uitleg dat ik met een gehuurde motor op stap was waren de jongens gerustgesteld en werden er enkele verhalen en ervaringen uitgewisseld.

Het was ondertussen bijna 7 uur 's avonds en ik moest nog een overnachtingsplaats vinden. Alle voorgaande overnachtingen waren min of meer gepland want ik had een minutieus reisplan opgesteld. Alle dagetappes lagen vast om alzo het maximum aan kilometers en bijhorend reisplezier te bereiken.
Na een blik op de kaart besliste ik in St.Sauveur-de-Tinée richting Parc Régional du Mercantour af te slaan . De Route Départemantale 2565 was uiteraard niet verlicht en de halogeen koplamp van de RS werd ter hulp geroepen.
Uiteindelijk reed ik vandaag 384 km en zat ik bijna 15 uur in het zadel. Sommige mensen kunnen dit geen vakantie noemen maar voor mij waren de voorbije dagen hemels.

Col de Turini, slechts 1607 meter maar adembenemend mooi

Deze voorlaatste ochtend volgde ik de D 2565 verder richting St.Martin-Vésubie.Hierna gaat het richting Roquebilliere om even later de D70 te nemen, de Col de Turini. Via deze weg stijgen we op 15 km van 690 naar 1607 meters boven de zeespiegel.
Tegen alle verwachtingen in, de grote Alpenpassen liggen allen achter me, blijkt deze Col van een uitzonderlijke schoonheid en technisch niveau te zijn. Samen met de Stelvio, de Izoard en de Bonnette prijkt deze pas zeker in mijn persoonlijke top 5. Het aantal bochten is hier niet te tellen en de natuurpracht is overweldigend.
Via Sospel en Castillon bereik ik rond het middaguur Menton, waarna ik een tijd de beroemde Côte d'Azur zal volgen.Waarschijnlijk het mondainste strand van Europa maar toevallig ook met het beste klimaat, getuige de palmbomen en de gebruinde mensen. Het prinsdom Monaco en de tweelingsteden Monaco en Monte-Carlo zijn bij een eerste bezoek toch wel een bijzondere ervaring.

Zo stond ik een kwartiertje op de parking van de Monaco Beach Club. In mijn onmiddellijke omgeving stonden 3 Rolls Royces, een Excalibur, een Ferrari en dan nog enkele ordinaire Mercedessen en BMW's.
Een blik op het kleine privéstrand kon nog gratis, binnen stappen kan natuurlijk alleen op vertoon van een lidkaart van de Club en dan kost het je nog 150 Fr.F.om je jas in de vestiaire achter te laten.

Een kleine 20 km voorbij Monaco ligt Nice op je te wachten. Nice is veel groter dan Monaco maar ook bijna even druk. Hier ben ik zelfs niet gestopt. In de Baie des Anges gun ik me 2 uur strandplezier. Na een week in zware leren kledij is dit een ware verademing. Behoorlijk verfrist besteeg ik rond 16 uur opnieuw m'n trouwe BMW.
Cannes is de laatste stopplaats aan de Azurenkust. Ook hier reed ik bijna twee uur rond om de sfeer op te snuiven in de verschillende stadsdelen. Op de dijk kan je plaats nemen voor het Carlton hotel.Met zijn immens grote en maagdelijk witte voorgevel een zeer imponerend gebouw. Ook hier weer een verhoogd percentage van Rolls-Royces; je went er op de duur bijna zelfs aan.
Rond 18 uur keerde ik Cannes de rug toe, spijtig genoeg samen met enkele duizenden andere toeristen. Gelukkig ben je op een tweewieler nog altijd in een flits door de spits. Op de dijk van Cannes had ik m'n zinnen gezet op Avignon als overnachtingsplaats voor mijn laatste avond. Rond 21 uur arriveerde ik in daar en eens ik de juiste stadspoort had gevonden begaf ik mij richting centrum. Oergezellige straatjes wisselen hier het straatbeeld af met overvolle pleintjes.

Sur le pont ...

Avignon is in de zomermaanden twee maanden de gaststad van een groots theaterfestival en dat kon je dus merken aan alle terrasjes. Bij m'n tweede rondrit door deze feestende stad stopte ik bij een café met een terrasje waar de bluesmuziek me uitnodigde op een drankje. Hier maakte ik nog wat aantekeningen over de afgelopen dag en plande m'n terugreis van morgen.Over Lyon kan je niet fout rijden en de afstand wordt berekend op 921 km. Restte mij enkel nog een slaapplaats te vinden.'t Was ondertussen al elf uur maar vlakbij de beroemde Pont d'Avignon werd ik nog toegelaten op een camping.
De camping was goed maar hevige rukwinden deden me 's nachts meermaals wakker schieten en buiten kijken of de RS nog wel rechtstond. Gelukkig stond hij steeds als een rots in de branding. De dagteller voor vandaag stond op 473 km.
Zaterdagmorgen om 8 uur nam ik een foto van de Pont d'Avignon en hierna restte mij enkel nog de noodzakelijke kilometers péage om 's avonds terug in Belgie te zijn.

De terugreis verliep snel en vlekkeloos. De nieuwe R 1100 RS was volgens mij een ideale reisgezel voor deze intensieve motorvakantie. Zuinig , comfortabel en betrouwbaar.
Op 8 dagen tijd had ik de aanzienlijke afstand van 4281 km bij elkaar gereden.Het gemiddelde verbruik bedroeg 6.7 liter.

Who is Big Mike?	Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap	Reisroute door m'n site.
Nieuws	Laatste aanpassing: voorjaar 2019
	Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !