Passionele lessen. Deel 3

Huren werd het nieuwe motto. Van 1991 tot februari 2000 heb ik geen motorfiets meer gehad. Alleen nog gehuurd en soms van vrienden te leen gekregen. “Sehr nett von ihnen !!! “

HET PERFECTE CADEAU

In ’93 lanceerde men de nieuwe R1100RS : Achtkleppen-boxer! Tele-lever voorvering! En naar(oude)BMW- normen EYEBALL POPPING BRAKES !!!
Mijn vakantieplannen waren snel gesmeed. Laat maar komen die Alpenpassen. Acht dagen nu waarvan slechts twee en een halve op de snelweg. Na 12 tot 15 uur PASSENPRET bedroegen de dagtotalen 376, 359, 373 , 384, en 296(=PUSSY-DAY) kilometers!!! Wie volgt???
Met een weektotaal van 4300 km en 33 passen staat dit te boek als een fanatieke motorvakantie  in Moto 73 Nr 1/94.
Een latere huurpartij i.v.m. een 3-daags-“bende”-weekendje hing er een kilometerbeperking boven ons hoofd : amper 500 km per dag! We zouden de R1100RS uiteindelijk met 6 km krediet terug brengen.
Tijdens dit weekend probeerde Super-Chris, toen nog op K 100 RS, ons los te rijden!!! Je kent dat wel zo ‘n half uurtje ravotten onder de vrienden. Erwin sloot aan op GSX 1100 F en zo scheurden er 3 machines met piepende banden en grijnzende piloten door de bochten rond de Nürnburgring. Mooie momenten.
In ’94 werd er door de “slechte vrienden “ samengelegd voor een cadeautje... Ik werd 30 en kreeg van hen een dag motorpret zonder kilometerbeperking. BMW had net een veelbelovend nieuw model gelanceerd : de R1100GS!!! Na twee weken voorbereiding had ik een tripje van ruwweg 700 km uitgestippeld...

We vertrokken ‘s morgens met 8 fietsen in de wetenschap dat IK NIET VEEL GING STILSTAAN!!! Dat hebben ze geweten. Eén middagpauze van anderhalf uur en verder moesten de rokers het redden met de momenten dat ik uitzonderlijk een kaart moest raadplegen. Met een dagtotaal van 750 km hebben we die dag ongeveer 500 km van het betere scheurwerk weggegeven over onze Ardeense wegen. Goddelijke dag. Fantastisch cadeau. Oh ja, om half tien ‘s avonds zat de rit er op en waren we nog met 4 motoren én twee passagiers!!!

MINSTENS EVEN GOED

In ’95 vertrok een bevriend koppel voor een jaar op reis naar het Verre Oosten. Hun machine ging niet mee, doch stilstaan is natuurlijk niet gezond ... Ivan vertrouwde me zijn Super Ténéré 750 toe na enkele degelijke afspraken.
Deze machine ging behoorlijk plat. Nogmaals op pad met “slechte vrienden” slaagde ik erin om in een bocht met m’n spiegel door het (toegegeven, hoogstaande)-gras te zoeven. Leuke gag bij de volgende stop natuurlijk : “Kijk jongens,ik heb wat gras meegenomen uit die laatste bocht huh, huh“ Ja sturen deed die Yamaha fantastisch.
Op een ééndagstripje naar de Eiffel met Chris (ondertussen op mijn latere R1100GS), Fred op K75S en Dirk op R1100RS hadden we ook hopen lol. Ik reed voorop en werd kort en blindelings gevolgd door Fred en Chris. Je kent dat wel, verstand op nul, gas in de hoek, achterlicht in het vizier, afstand gelijk houden, MINSTENS even goed zijn. “Michel rijdt mij d’r echt niet af. Nee echt niet ...“
Zelfs toen ik een 180° bocht fout inschatte en volop remmend een eind over de middenstreep ging volgden de heren blindelings doch totaal verbouwereerd. Gelukkig hadden we geen tegenliggers!

Opmerking : "Het evenwicht tussen ervaring en motorrijdersgeluk kan bruusk verstoord worden doch slechts traag hersteld worden!!!" Met deze machine volgde ik ook m’n enige officiële motorcursus, voor gevorderden weliswaar.
Bleek dat ik als autodidact al veel zelf had ontdekt.

SHADOWMAN

September ’96, weekendje Duitsland. Passagier Inge kaapt onze gehuurde GS na een Bancontact-stop! Zij sprak droogjes: “IK rij terug!!!”
Niets tegenin te brengen. Inge was ooit met onderscheiding geslaagd op mijn voornoemde DR en KTM-cursussen! Toegegeven, deze GS is noch de lichtste noch de laagste machine, maar eens zij onze combinatie in beweging had lukte het haar aardig. Verbaasde gezichten bij de vrienden als onze GS voorbijkomt met ondergetekende op de duo en de passagier aan het stuur!!!

In april ’97 hebben we mijn BIRTHDAY-ROUTE nog eens gereden. Vertrokken met 6, uitgereden met 4. Dirk en Fred hadden het voorbije jaar beiden een schuiver gemaakt. Zij reden nog niet terug met vol vertrouwen en wendden vroegtijdig het voorwiel.
Drie andere snoodaarden van dienst waren Bert Brasletti op Ducati 888, Rob la Poignée op BMW R100RS en Chris op R1100GS. Rob kan je evengoed SHADOWMAN noemen. Geen van ons drieën, Chris, Bert of ik, slaagden er tijdens deze rit in om hem af te schudden!!!
Als je schaduw op het middaguur kleeft hij aan je achterwiel. Zweet komt ons op het voorhoofd als we hem tijdens een nachtmerrie op een GS of een moderne RS smalend rondjes rond ons zien draaien.
Who needs technology when you’ve got class!!!

In duel met Bert zien wij Rob’s motorfiets meermaals vervaarlijk slingeren en plooien. Het stalen buizenkadertje van '77 is namelijk helemaal niet stijf genoeg voor zijn weergaloze rijstijl. Qua beschikbaar rubber scoort Rob ‘s 4-duims ofte 100 mm achterbandje ook aanzienlijk minder dan Bert ’s 180 Avon Azaro.
Als enige piloot met ‘n passagier moet ik alle zeilen bijzetten om de ontketenden te volgen.
De GS wordt links en rechts aan de grond gereden.
BIKE PASSION HAS TAKEN OVER CONTROL!!!

Als afsluiter van die rit raasden we nog enkele malen over een (naar Belgische normen) pasweggetje onder Luik.
Gensters à go-go. Huilende motoren. Bijtende ankers.
Er werd genoten dat het een lust was. Na de laatste afdaling trillende knietjes en handen.
Lege tekstballonnetjes doch ogen en grimassen die boekdelen spraken.

Lees verder : Passionele lessen deel 4

Who is Big Mike?	Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap	Reisroute door m'n site.
Nieuws	Laatste aanpassing: voorjaar 2019
	Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !