Per Enfield naar 5300 meter hoogte

Vanuit Sarchu rest ons nog 255 km tot Leh. Een afstand die door iedereen als "haalbaar" wordt beschreven.
Attracties van de dag zijn de More Plains en de Tanglang La (5300 meter) Het ontbijt gaat er moeizaam in. De nachtrust was slecht voor iedereen.
Na een police check post en een noedelsoepje in Pang staan we plots aan het begin van de More Plains, een vlakte van 50 km lang op een hoogte van 4000 meter.
Omdat we ondertussen halverwege de Great Himalaya zitten, is het klimaat aanzienlijk veranderd. De vochtige lucht van de Indische Oceaan is niet in staat om de Himalaya bergketen over te steken.
Daardoor zijn de More Plains geen vallei met eeuwige sneeuw maar een hoogte woestijn. Dorre grond. Woestijnzand. Verharde sporen.
Uitzonderlijk een stukje asfalt. En dit alles 50 km lang. O N B E S C H R I J F L I J K !!!

De eerste kilometers stop je voor foto's. Tot je beseft dat ook dit landschap absoluut niet te vatten is op foto of film. Je waant je in Marlboro County; op een Enfield. Je laat je onderdompelen. En beseft hoe nietig wij hier zijn.
In de verte duikt een pas op. Tanglang La verheft zicht 5300 meter boven zee niveau.Dat is ruwweg een halve kilometer boven de top van Mont Blanc. Welk recht hebben wij om hier te zijn? Het gebrek aan zuurstof maakt ons als snel heel nederig. 20 meter van de motorfiets tot de gebedsvlaggen is letterlijk adembenemend. Hopen maar dat de motorfietsen vlot starten. Want een kwartier op je kickstarter springen is voor mij fysiek uitgesloten op deze hoogte.
De slapeloze nacht laat zich nog voelen. Je probeert te genieten maar dat gaat slecht moeizaam. Je wil verder. Om te kunnen rusten en slapen. Tijdens de afdaling richting Upshi moet ik zelfs braken van vermoeidheid.

Motorrijden in India

Dit is ondertussen onze vijfde reisdag. Verrassend genoeg zijn we amper 800 kilometer verder. Zelfs zonder de rustdag in Manali komen we niet aan een daggemiddelde van 250 km.
Elke reis leert je een les. Onze eerste Azie les leert ons dat kilometers hier een abstract gegeven zijn. Je rekent in rij-uren.
Door de verschrikkelijke staat van de weg en het zeer beperkte vermogen van de Enfields ligt het tempo hier behoorlijk laag.
Maar zelfs met dit trage tempo hebben we soms nog te weinig tijd om van het landschap te genieten.
Elke meter wegdek moet je gecontroleerd hebben want de verrassingen zijn veelvuldig en dikwijls echt gevaarlijk.
Veel vrienden vroegen me of ik deze reis niet liever met mijn GS zou rijden.
Het antwoord is nee. De Enfield was "the right tool for the job". Een snellere GS zou in het Indisch verkeer extra risico's meebrengen.
Elke Indische weggebruiker doet wat hij wil en wanneer hij wil. Als je daar als Westerling tussen rijdt kan je dat beter tegen 30 km/h doen ipv tegen 70 of 90 km/h!
Verder zijn de velgen en spaken van de Enfields veel sterker. Ook dat is een gigantisch voordeel als je in een put rijdt van 40 cm diep en 1 meter doormeter...

Op het einde van onze zesde reisdag zijn we eindelijk ten noorden van de Grote Himalaya.
Verbazing. Vermoeidheid. Vuil. Maar ook tevredenheid.
We krijgen het avontuur dat we zochten. Elke meter Indische weg is avontuurlijk.
Ik was van plan ook dirttracks op te zoeken maar gezien de verschrikkelijk staat van de "verharde" wegen lijkt me dat niet meer nodig.
Ik stel zelfs voor om niet tot in Leh te rijden. Ik ben doodop.
Het is duidelijk dat we ondanks onze gemiddelde rijsnelheid van 25km/h toch te snel REIZEN.
Ik ben vrij zeker dat ik een heel deel schoonheid niet gezien heb de afgelopen dagen.
Wat ik wel zag was alleszins adembenemend mooi.
Cesar heeft ons tot in Leh begeleid. Morgen gaat hij per jeep terug naar Delhi. In één ruk. 36 hr non-stop. Ook hij zal bijdragen tot de waanzin en het gevaar van het Indische verkeer.
We boeken twee kamers in een duurder hotel. We hebben wel wat luxe verdiend vinden we. Morgen rustdag en kennismaken met het stadje Leh

Leh

Leh is een zeer bijzondere stad. Gelegen op 3500 meter hoogte. Ingesloten tussen de hoogste bergketen ter wereld, de Pakistaanse en de Chinese grens.
De wegen zijn hier iets beter omdat de militairen snel moeten kunnen oprukken naar de landsgrenzen.
Tot voor enkele jaren was Leh hoofdzakelijk Boedhistisch. De Ladakhi's zijn rustig, sympathiek, vreedzaam.
De laatste jaren zijn er meer Kashmiri's in Leh. Zij zijn zeer goede verkopers, maar jammer genoeg iets meer opdringerig dan de boeddhistische verkopers.

Foto's van Hans, Chris, Bert en Big Mike

Ladakh 1	Ladakh 2	Ladakh 3	Ladakh 4	Ladakh 5	Ladakh 6
Ladakh 7	Ladakh 8	Ladakh 9	Ladakh 10	Ladakh 11	Kaarten

Who is Big Mike?	Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap	Reisroute door m'n site.
Nieuws	Laatste aanpassing: voorjaar 2019
	Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !