Foto's Hans Vercammen en Big Mike

Juni 2004, De Daltons in de Alpen. Deel 3

Ligurische Grens Kam Route. De aanval via Col di Tenda

Ons tweede kamp slaan we op in Tende, gelegen in de Zuid Franse Roya-vallei. Op een boogscheut van Monaco en de Middelandse Zee. Wij komen natuurlijk voor de Ligurische Grens Kam Route. De eerste dag klimmen we via de indrukwekkende Col di Tenda naar Fort Central. Het weer is fantastisch, de vergezichten eindeloos, de stemming optimaal.
In Fort Central nemen we enkele groepsfoto's om vervolgens vol overgave aan de eigenlijke kamroute te beginnen. Wat me onmiddellijk opvalt is de nieuwe slagboom aan het begin van de route. Het groottoerisme en bijhorende regeltjes rukt blijkbaar op.
Op enkele plekken is de weg danig versmald door kleine aardverschuivingen. Jeeps hebben hier al snel gedaan. Op de motorfiets kan je probleemloos verder. Als we later thuis op de foto's kijken is het aanzicht toch een beetje verontrustend...

Nog voor de Col de la Perla verhindert een massa sneeuw onze doortocht. De stemming daalt. Ongeloof. Houdt het hier op? We maken van de gelegenheid gebruik om te eten en te drinken. Aan de andere kant van de vallei zien we de route verder lopen. Ogenschijnlijk sneeuwvrij. Chris levert uiteindelijk de oplossing.
"Als we de motorfietsen nu eens over de sneeuw duwen? Niet rijden. Niet in het zadel. Ernaast wandelen en geassisteerd door de anderen?" Als eerste proberen we de Funduro en het lukt wonderwel. We wachten nog even met andere moto's en sturen Chris op verkenning. Hoopvol zien we hem 2 tot 3 kilometer ver rijden om dan terug te draaien.
"Naast de sneeuw is soms slechts 30 cm vrij maar het lukt wel!"
De andere motoren worden op dezelfde wijze overgebracht en we zetten ons avontuur opgelucht verder. Net voorbij de Col de la Perla liggen enkele grote rotsblokken over de weg. Na een korte inspectie lijkt het ons wel mogelijk. Ook mijn zware en brede GS past tussen de rotsblokken.

Col di Tenda De Daltons in Fort Central Een kleine aardverschuiving stopt ons niet
To boldly go where nobody has gone before... Trialoefening 2007 Fort Central
2007 Overzicht van Tendapas, boven Fort Central, links Fort de la Marguerie 2007 Enkele van de 49 haarspeldbochten op Tendapas 2007 De kazerne gelegen achter (ten noorden van) Fort Central

Als eerste grote triomf passeren we iets later de bocht voor de Col de la Boaire. Euforie. Trots, Voldoening. We voelen ons beresterk. De eigenlijke pashoogte van de Col de la Boaire is echter volledig bedolven onder metershoge sneeuw. Shit. Wederom een moment van eten, drinken, genieten van het landschap. Maar vooral op zoek naar een oplossing.

De sneeuwmassa ligt nagenoeg horizontaal behalve de laatste 10 meter die redelijk steil naar beneden gaan. In zo'n situaties ben je verplicht in twee richtingen te denken. Wat gebeurt er als we verderop nog een hindernis vinden waar we onmogelijk over geraken??? Dan moeten we deze hindernis in de andere richting ook kunnen nemen!
De motoren over die laatste steile meters omhoog duwen is echter uitgesloten. Zeker voor de GS, maar ook voor de andere. Als we moeten terugkeren langs hier kunnen we echter enkele tientallen meters eerder het pad verlaten en proberen op de snijlijn van flank en sneeuwpartij te rijden. Dit traject is nagenoeg horizontaal en zou dus moeten lukken...

De bocht net voor Col de la Boaire. Meest gefotografeerde bocht op de LGKR Geen doorkomen aan. Tijd om te eten, te drinken en na te denken Pashoogte Col de la Boaire. Sneeuw beëindigt onze rit. Of toch niet... Hier zie je hoeveel sneeuw er op de weg ligt. Hieraf bollen lukte. Retour deden we langs zijkant; snijlijn tussen flank en sneeuw

We wandelen de motoren over de sneeuw en zetten vrolijk onze trip verder. Na amper twee kilometer komen we echt aan een onmogelijke hindernis. De flank haalt een helling van wel 60° vermoed ik. De sneeuwmassa over de weg jammer genoeg ook. Hier is geen doorkomen aan. Nu weten we wel zeker dat we de voorgaande hindernissen opnieuw moeten trotseren. Hopelijk hebben we alles correct ingeschat?

Gelukkig redden we het ook in de andere richting. Hans maakt jammer genoeg een zijwaartse salto als hij iets hoger op de grasflank probeert de sneeuwmassa te verschalken. Een afgebroken spiegel en een gekneusde schouder zijn de gevolgen. We hebben zeker niet veel kilometers gereden vandaag. Maar iedereen is ten zeerste onder de indruk van het landschap en de route. We trakteren onszelf op een lekker terrasje.

Mission Impossible Backtracking richting Col de la Boaire Dalton Hans 2007. Same spot. Better weather

Lees verder : Deel 4

Who is Big Mike? Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap Reisroute door m'n site.
Nieuws Laatste aanpassing: voorjaar 2019
Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !