West Alpen 2011, deel 1
Col de Sarenne en Réfuge del Fey
Na speurwerk in de Denzel Grosser Alpen Strassen Führer blijken er nog twee, voor mij onbekende, onverharde routes in de buurt van Alpe d’Huez te zijn. Een dagreis later stop ik in Vizille, net onder Grenoble. Mijn trouwe GS heeft met amper amper 162.000 Km deze heenreis prima verwerkt. De beklimming vanuit Bourg d’Oisans naar Alpe d’Huez is al behoorlijk verzadigd door wielertoeristen. Niet mijn ding.
De Col de la Sarenne daarentegen kan wel mijn bewondering wegdragen. Na een brug over een beekje volgt een pittige afdaling en de weg wordt steeds smaller. Dan blijkt dat ik aan het bruggetje een verkeerd spoor volgde.
Gelukkig kom ik nog redelijk snel bij de Barrage de Chambon. Van daaruit gaat het richting Rifuge del Fey. Na tien jaar rondzwerven in de Alpen denk ik soms dat ik alle mooie routes al gezien heb. Toegegeven sommigen zijn zo mooi dat ik ze elk jaar opnieuw wil doen. Deze Refuge del Fey is weer een mooie reality check. Er zijn nog mooie routes te ontdekken blijkbaar.
Col de la Cucumelle
Net voor Briançon hou ik drank en tankpauze. De hitte is behoorlijk zwaar hier beneden in de vallei. De stafkaarten en de Denzel worden boven gehaald en ik hou een éénpersoons stafvergadering. Blijkt er vlakbij een andere, voor mij onbekende, piste en een jeugdherberg te zijn. Super!
Zonder bagage doe ik de beklimming. Tussen de skiliften omhoog wordt het uitzicht mooier en mooier. Om 19 hr besluit ik wijselijk terug af te dalen en m’n bedje op te zoeken. De volgende ochtend laat ik mijn bagage nog enkele uren bij de receptie van de jeugdherberg en probeer de Col de Cucumelle via een andere piste te bereiken.
De dubbele top wordt bereikt, de sneeuw neemt slechts ¾ van de weg in beslag. En de rotsblokken zijn te omzeilen. De afdaling is zeer steil en mijn remmen houden het jammer genoeg voor bekeken. Op een moment dat je eerste versnelling niet voldoende afremt kan je niet anders dan constant bijremmen. En na een steile afdaling van een half uur treedt er nadrukkelijk fading op in de achterrem. Een verplichte pauze dus.Na deze vakantie werd het probleem aangepakt met stalen remleidingen en DOT5 remolie met een hoger kookpunt.Gelukkig is er meer dan voldoende natuurschoon. Aan de overkant van de Vallée de la Guisane herken ik de Col de Buffère.
| Who is Big Mike? | Een kleine toelichting over mezelf. |
| Sitemap | Reisroute door m'n site. |
| Nieuws | Laatste aanpassing: voorjaar 2019 |
| Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming ! |