Die eerste motorrit.
Herschreven 30 juli 2005

September 2000 Ik mocht 5 maanden thuisblijven

Aanleiding van dit verhaal zijn de eerste motorfietskilometers van een goede vriend, meerbepaald Boeikes.


Boeikes is altijd al gefascineerd geweest door motorfietsen. Een fanatiek passagier bij ondergetekende. Ook een geboeid publiek na een motorweekend of motorreis van mezelf. Boeikes heeft ondertussen een motorfiets gekocht en z’n voorlopig motorrijbewijs behaald. Na z’n eerste zelf gereden motorfiets kilometers is hij volledig euforisch over de prille geneugten van het motorrijden : "Die sound en dat gevoel bij het terugschakelen..." "Dat opkomend vermogen bij het uitkomen van een bocht..."
De snelheden en hellingshoeken waarmee zijn eerste maneuvers uitgevoerd worden, zullen de ervaren motorrijders schier onmogelijk kunnen bekoren. Waar het echter om gaat zijn de gevoelens van vrijheid, wendbaarheid, acceleratie of remvermogen. Deze blijven indrukwekkend, ongeacht het aantal belevenissen.

Na een ongeval was Boeikes’ place het doel van mijn eerste motoruitstap als "heropstapper na een crash". Ik was bij 30 km/uur onderuit geschoven en had m’n enkel gebroken. Twee maanden plaaster en 3 maanden revalidatie waren de gevolgen van mijn overmoed.
Mijn motorpassie laaide ondanks het ongeval, onverminderd verder. Ik wou zo snel mogelijk terug motorrijden. Hunkerend naar die gevoelens van vrijheid, wendbaarheid en ja ook de acceleratie. Ik was slechts 3 weken uit de plaaster als ik plannen smeedde voor mijn eerste rit.
Vlak na het ongeval was ik vooral boos omdat de motorreis abrupt werd afgebroken. Het feit dat mijn voet 90° graden uit de haak lag vond ik minder erg.

De dag dat ik opnieuw met de motor ging rijden, wandelde ik met 2 krukken naar de garage. Steunend op het stuur trok ik de motorfiets buiten. Ik liet mijn 2 krukken achter in de garage en wandelde heel behoedzaam naar mijn GS.
Eens in het zadel was ik heel opgelucht. Benen werden wielen. Immobiliteit werd mobiliteit.
Zelfzeker startte ik en keerde de motorfiets op mijn oprit. Schakelen werd een revalidatieoefening want het was trouwens mijn linkerenkel die ik gebroken had. Op de snelweg had ik even twijfels. 120 km/uur was tenslotte 4 maal de snelheid waarmee ik gevallen was. "Hoeveel botten kan je breken bij deze snelheid?" dacht ik. "Hoeveel maanden zit je dan thuis?" Desondanks genoot ik intens van mijn eerste uitstap. Ik besefte dat ik gewoon domme pech had gehad bij mijn valpartij.

Vlakbij Boeikes’ huis had men een nieuw rond punt aangelegd. Niet mijn favoriete plek want ik was tenslotte op een Italiaans rond punt onderuit geschoven... Het feit dat vandaag een koude, vochtige zondag in december was, bood geen extra geruststelling.
Bij Boeikes aangekomen trok ik de motorfiets probleemloos op de middenbok en wandelde heel traag en behoedzaam binnen. Het was gelukt. Mijn eerste motorrit! Fantastisch.
Boeikes dacht er waarschijnlijk het zijne van :
"GEK! Niet kunnen wandelen. Al drie maanden werkonbekwaam door een motorfietsongeval. En toch kost wat kost met die motor op stap willen gaan. Wat bezielt Michel om zulke risico’s te nemen???"

Ikzelf vond deze uitstap totaal geen risico. Toch zeker het deel op 2 wielen niet. De enkele meters die ik te voet en zonder krukken moest afleggen waren wel onverantwoord. 10 meter van de living naar het toilet deed ik "voor alle veiligheid" op m’n knieën. Kwestie van de nog niet volledig gerevalideerde enkel niet te overbelasten. Dat was een reëel risico. Het motorrijden totaal niet.
Met de volgende motoruitstap wachtte ik een week. Gemiddeld bracht ik 15 uur per week door in de revalidatiezaal van APRA. Drie maanden lang dus. Nogmaals dank aan de kinesisten!
Twee weken na die eerste motortrip ging ik dagelijks per motorfiets naar de revalidatie. Eén kruk werd op het brede GS-stuur gebonden. De motorfiets kon voor de deur staan.
Begin januari ging ik met Bert een dag rijden in de Ardennen. Nog steeds met de kruk op het stuur. Een beetje vroeger naar APRA en rond half 11 vertrokken we. Onbezonnen? Onverantwoord? Nee. Pure ontspanning? Ja!

Na 3 maanden intensieve revalidatie begon ik eindelijk terug te werken. Op dat moment besefte ik pas tenvolle wat me was overkomen. Een volledige werkdag rondlopen als magazijnier bleek onwaarschijnlijk belastend en vermoeiend te zijn. Na 8 uur was ik volledig leeg en moest 3 uur bijslapen voor ik letterlijk terug op mijn benen kon staan. Op die momenten drong het pas tot mij door hoe zwaar mijn enkelbreuk wel was geweest.
Of ik op dat moment spijt had van mijn motoruitstappen als revalidatiepatient?
Nee. Totaal niet. Ik zou zelfs durven stellen dat ik extra mentale kracht putte uit mijn motorpassie.

De manier waarop Boeikes nu geniet van zijn eerste motorervaringen, bewijst maar één ding.
Motorrijden kan een zeer passionele aangelegenheid zijn!
Bij deze wens ik alle motorrijders nog veel rijplezier.
Big Mike

Proficiat & veel geluk... Toevoeging, 30 juli 2005

Ondertussen heeft Boeikes zijn rijexamen afgelegd. En wel met vrucht! Driewerf hoera.
Voor het rijexamen had hij zich zelfs al een GS aangeschaft! De Transalp was toch een beetje klein aan de maat. Een GS is voor hem beter geproportioneerd. En veel leuker en zelfs makkelijker om mee te rijden. Foto's volgen
Na het behalen van het rijbewijs rest hem enkel nog het opdoen van nog meer RIJ-ERVARING!
Toegegeven, hij zal probleemloos het belachelijke jaargemiddelde van de Belgische motorrijder overstijgen...
Wat niet wegneemt dat hij, zowel als elke andere motorrijd(st)er ook af en toe een portie geluk moet hebben.

Zelfs met bergen ervaring kan je soms nog pech hebben. Zo kreeg recent "Sylvia-Stuurman-godin-moeder-van-alle-Nederlandstalige-motorrijders" een zeer pijnlijke melding "ontoereikend-geluk-saldo".
Bij deze wens ik haar een degelijk en spoedig herstel !!! Good Luck

Een zeer interessante toelichting over vele theoretische aspecten van het motorrijden vind je hier op Sylvia's website.
Dit is eigenlijk verplichte lectuur voor elke beginnende motorrijder!

'82 Aanrijding in fout. Overmoed en onervarenheid '94 Vrienden die mijn passie delen '97 Een wondermooie uitstap over de Gaviapas in Noord-Italie

'03 Assietta Kam Route. Testa Assietta Camping met respect te betreden

Who is Big Mike? Een kleine toelichting over mezelf.
Sitemap Reisroute door m'n site.
Nieuws Laatste aanpassing: voorjaar 2019
Copyright Big Mike Belgium : Gebruik van foto's of het plaatsen van een link naar deze site; enkel na schriftelijke toestemming !